นิทานเวตาล
คุณธรรมเรื่องความมีวินัย
ขนฺติ ตโป ตปสฺสิโน ความอดทน เป็นตปะ (ตบะ)
ของผู้พากเพียร ความอดทน ความอดกลั้น
นำไปสู่ชัยชนะและความสำเร็จได้ ท้าววิกรมาทิตย์อดทนที่จะไม่ตอบปัญหาเวตาล
มุ่งมั่นที่จะพาเวตาลไปหาโยคีให้ได้
คุณธรรมเรื่องความพอเพียง
อตฺตตฺถปัญฺญา อสุจี มนุสฺสา
มนุษย์ผู้เห็นแก่ประโยชน์ตน เป็นคนไม่สะอาด ความพอเพียง พอประมาณ
ไม่เคยทำให้ชีวิตใครล้มเหลว
การที่นายทหารและไพร่พลของท้าวมหาพลเห็นแก่อามิสสินบนฝ่ายศัตรูจึงทำให้เสียบ้านเมือง
ไพร่พลของท้าวมหาพลต้องตายในการศึกสงคราม จนในที่สุดรี้พลของท้าวมหาพลร่อยหรอย่อยยับไป
คุณธรรมเรื่องความกตัญญู
สปฺปุริสภูมิ ยทิทํ กตญฺตา
กตเวทิตาการรู้คุณและตอบแทนคุณ เป็นคุณธรรมพื้นฐานของคนดี
ท้าววิกรมาทิตย์จับเวตาลไปให้โยคี เพื่อเป็นการตอบแทนสำหรับทับทิมอันล้ำค่า
คุณธรรมเรื่องความซื่อสัตย์
ยถาวาที ตถาการี พูดอย่างไร ทำได้อย่างนั้น
คำพูดของมนุษย์มีความสำคัญยิ่ง
เพราะคำพูดเป็นสิ่งที่ต้องรักษาดังนั้นหาพูดออกมาโดยมิได้ใช้สติปัญญาไตร่ตรองให้รอบด้านเสียก่อน
ก็จะนำหายนะหรือปัญหาซึ่งยากจะแก้ไขมาสู่ตนได้ ดังที่พระราชาจันทเสนและพระราชโอรสเห็นรอยเท้าของนางทั้งสอง
และสรุปว่ารอยเท้าเล็กต้องเป็นของนางผู้มีอายุน้อย
ส่วนรอยเท้าใหญ่ต้องเป็นของผู้มีอายุมากกว่า นับว่าเป็นการคาดคะเนที่ผิด
แต่ก็ต้องรักษาคำพูดที่กล่าวไว้